Maar eerst. Wist je dat er in Nederland 1.000.000 mensen zijn die niet kúnnen sporten? Omdat de drempel soms letterlijk te hoog is? Stel nou dat je hen kunt helpen door samen te gaan. Dan ben je zelf goed bezig én help je een ander. Dubbele impact dus, daar houden we van.
Om jouw ideale sportmaatje te vinden én tegelijkertijd de wereld mooier te maken, hebben we een plek gevonden waar je elkaar kunt ontmoeten. Klik hier om naar het platform van NLvoorelkaar te gaan, het grootste doing good platform van Nederland. Je kunt hier veilig en snel op jouw manier een sportmaatje vinden. Met en zonder handicap.
Sporten met een handicap
Een handicap: klinkt niet zo fijn en wat is het dan precies? Het kan gaan van een prothese (hallo bladerunner!), mensen die slecht zien, autisme of een beperking hebben. We horen je denken: nu weet ik het nog niet. Daarom: meet Jeffrey.
Jeffrey sport samen met een maatje bij Basic-Fit. Hij is 19 jaar, voormalig Nederlands kampioen sprint, ondernemer, rasechte Amsterdammer én hij heeft een handicap: Erbse parese. Dit houdt in dat de spieren van zijn hals naar zijn linkerarm het niet doen en vervangen zijn door rugspieren. Staaltje top chirurgie maar vooral ook mental power. Zoals Jeffrey zegt:
“Laat niemand je zeggen wat je wel en niet kan. Maar als je ergens echt voor wil gaan, ga er dan ook voor. Je kunt overal een oplossing voor vinden”.
We interviewden Jeffrey over samen sporten, zijn leven en zijn carrière als topatleet.
Vertel eens iets over jezelf?
Ik ben Jeffrey Karikari, 19 jaar, kom uit Amsterdam en ben voormalig Nederlands kampioen atletiek. Ik kom uit op de 400m sprint maar heb ook een record op 100 en 200m sprint. Door een blessure sport ik niet meer op topniveau. Op dit moment ben ik ambassadeur voor Unieksporten, ondernemer en sport ik bij Basic-Fit.
Wat betekent sporten voor jou?
Het is mijn manier om alle energie te uiten. Als ik boos ben, dan bikkel ik harder. Heb ik problemen aan mijn hoofd, dan vergeet ik ze door te sporten. Het geeft me een doel. Vroeger was dat topsport maar inmiddels sport ik ‘gewoon’ en wil ik vooral ‘groter’ worden.
Wat is de invloed van jouw handicap bij het sporten?
Eigenlijk weinig maar dat komt omdat ik er al van jongs af aan mee om heb leren gaan. Ik merk vooral dat ik sneller moe ben, vaak rugpijn heb en sommige bewegingen niet kan maken, zoals de armtechniek bij sprinten.
Vooral het ermee om leren gaan en dus gewoon doen is het belangrijkste. Ik zie bij de training wel eens dat mensen het lastig vinden om te beginnen met sporten, omdat ze zich schamen voor bijvoorbeeld hun rolstoel. Maar dan doe je toch gewoon een andere oefening, pas je ‘m aan of vraag je hulp. Dat is niet gek. Iedereen heeft dingen meegemaakt die moeilijk zijn maar ik heb gemerkt dat je altijd je weg erin kunt vinden als je echt wil.
Samen of alleen sporten?
Samen is leuker, het cliché is waar. Ik ga vaak samen met een vriend. Elkaar moed inspreken, pushen om verder te gaan. Vooral als ik me niet goed voel, bijvoorbeeld als ik last heb van mijn arm of rug. Dan ga je liever niet of train je niet zo hard. Maar samen ga je er dan wel voor.
Ik zou ook zeker iemand willen helpen met sporten. Bijvoorbeeld hoe je dat met handicap toch kunt. Ik denk dat ik als vrijwilliger, door mijn ervaring, heel goed kan motiveren en iemand moed kan geven om door te zetten.
Wat is jouw (sportieve) droom?
Heel gewoon: een fijn leven, lekker sporten, een lach op het gezicht van mensen toveren. Ik vind dit ook super leuk om te doen: laten zien dat een beperking, handicap of wat je dan ook tegenhoudt om te sporten, niet zo hoeft te zijn. Het belangrijkste is om nooit op te geven. Alles in het leven gebeurt met een reden. Als het één gebeurt, wordt iets anders mogelijk. Dus: Go For it!
